Raad van
Noordenveld

De
Provinciale Statenverkiezingen staan voor de deur en ik heb niet het idee dat
het ook maar een beetje leeft. Dat begrijp ik uit mijn omgeving, waarin ik
niemand er ook maar met één woord over heb horen reppen. Nou kan het zijn dat
ik niet veel politiek-geëngageerde bekenden heb – en dat klopt deels ook – maar
ik denk dat het sowieso niet heel erg leeft in de gemeente. Zelf heb ik, om
toch een beeld te krijgen bij de verkiezingen, nog even een Kieskompas
ingevuld. Dat viel niet mee, want over veel zaken heb ik nu eenmaal niet zo’n
sterke mening. Hoe vaak ik op ‘neutraal’ heb geklikt weet ik niet, maar dat zal
toch zeker een keer of tien zijn geweest. Aan het stemadvies wat ik vervolgens
kreeg hecht ik nauwelijks waarde. Kortom: ik weet nog steeds niet wat ik
volgende week ga stemmen.

Op de
kandidatenlijst van de Provinciale Statenverkiezingen stonden een aantal
bekende namen. Vooral uit linkse hoek overigens. Anita van den Noord en Otto
Huisman staan namens GroenLinks op de lijst, terwijl Wietze de Wind namens PvdA
op de lijst staan. Verder zien we nog een aantal Noordenvelders op de lijst
staan, waaronder zelfs een Roner op de lijst van Forum voor Democratie. Ondertussen
merkte Rik van der Es op Twitter

RODEN – Het is een druilerige zaterdagavond. Toch klinkt vanuit de Winsinghhof vrolijke muziek. Al vroeg in de avond staat er een band te gloeien. Niet zo verwonderlijk, want wanneer de Zakenkring Roden een bijeenkomst organiseert, zorgen ze altijd voor gezelligheid. Dat is vandaag dus niet anders. Het mag dan ook geen verrassing heten dat het gezellig druk is in de foyer van de Winsinghhof. Met Mexicaans eten van La Comida, een fijne band en goed bier, komen de mensen vanzelf. Eén van hen is – hoe kan het ook anders – de Ongenode Gast. Hem wacht een gezellig druk programma vandaag. Allereerst dus de bijeenkomst van de Zakenkring, met aansluitend het Sportgala Noordenveld in De Pompstee. Gelukkig is het prima te combineren. Honderd meter wandelen, en je bent van de Winsinghhof bij de Pompstee. Ook in de eindtijd is rekening gehouden met het Sportgala. Om 20:00 uur sluit de bijeenkomst, al leert de ervaring dat de Zakenkring nog wel eens door wil gaan.
Eenmaal binnen zien we Johan Hummel, voorzitter van de Zakenkring, in gesprek met Jacob Slenema. Die laatste vervult vanavond nog een rol tijdens het Sportgala en dus heeft ook hij een volle agenda. Ook Bertjan en Jeanet

De EggRun is terug in Roden!
RODEN – Dacht initiator Roel Kuper dat er met de ‘revival’ van 2017  voorgoed een einde kwam aan de populaire EggRun in Roden, hoe anders liep het. Vorig jaar kon de motorrit wegens gebrek aan organisatoren niet doorgaan, nu is –ie terug. Oud-wethouder Otto Huisman beloofde Kuper tijdens de opening van de Albertsbaan (‘ik had een paar biertjes op, dan roep ik wel eens wat’) de spectaculaire motorrit voor het goede doel wel te willen voortzetten. Op 13 april wordt de EggRun gereden. Vanaf de Brink in Roden volgt een defilé door het dorp, waarna de stoet vertrekt richting zorginstellingen en ziekenhuizen om ernstig zieke en lichamelijke of geestelijk beperkte kinderen te bezoeken. Met knuffels en paaseieren. “Die blije gezichtjes, echt, dat vergeet je nooit weer”, vertelt Huisman die zelf ook meerijdt.
Rodenaar Roel Kuper (72) introduceerde de EggRun in Nederland. 2005 was het. Via een vriend in Liverpool waar de rit al 25 jaar een fenomeen was, kwam hij in contact met de Engelse organisatie van de EggRun. En dankzij Kupers’ lidmaatschap van de allergrootste motorclub ter wereld –Harley Owners Group (HOG)- raakte hij in gesprek met verschillende clubs in Nederland. De EggRun Nederland werd

Klaas en June Beets stoppen na 100 jaar slagershistorie

RODEN – Als westerlingen kwamen ze 23 jaar geleden naar Roden. Inmiddels zijn ze volledig opgenomen door de Noordenvelders die graag even langs wippen voor een lekker ambachtelijk worstje van de Keurslager. Met liefde kijken Klaas en June Beets terug op het slagersvak in Roden. Na 2 februari is het sloes. Tijd voor andere dingen. Meer tijd voor privé ook. Geen wekker meer die om half zes rammelt. En dat is best een lekker gevoel, bekent ondernemerspaar die de zaak verkocht heeft aan een slagersfamilie uit Bedum.

Het slagersavontuur begon allemaal in Monnikendam, waar de ouders van Klaas een eigen (Keur)slagerij runden. Ook zijn overgrootvader en grootvader hadden een slagerij. Al met al 100 jaar slagershistorie. Klaas en June Beets zijn de vierde generatie. “Wij werkten beide in de zaak van mijn vader”, begint Klaas. “Dat hebben we 20 jaar gedaan. Toen mijn vader aangaf ermee te willen stoppen, hebben we heel even gedacht om de zaak over te nemen. We vonden het geen haalbare optie. Monnikendam is een toeristische trekpleister, ze wilden de stad autovrij maken. Bovendien zaten we in een monumentaal pand. Een overname zou veel te duur worden. Dat vonden we geen toekomstperspectief. Toen iemand zei ‘ga ‘ns in het noorden kijken’, zijn we gaan karren.”

June weet het nog goed, toen ze met Klaas in februari op een zonnige sneeuwdag door het tunneltje bij Leek reed. Ze werd op slag verliefd op de omgeving, vertelt ze. “Toen ook nog de locatie in de Molenhof perfect bleek waren we om. Het voelde net als emigreren; in een volledig onbekende omgeving compleet opnieuw beginnen samen met onze drie jonge meiden. We zijn in september begonnen en hebben direct Rodermarkt gevierd met het personeel. Fantastisch was het. We zijn eigenlijk meteen opgenomen in de gemeenschap. Best bijzonder vinden we. We zijn toch westerlingen, het is bij ons lachen, gieren brullen. Er is altijd tijd voor een geintje en een goeie grap. Zo zijn we.” Klaas en June delen 40 jaar slagershistorie. Werkten altijd samen in de zaak. En hoewel dicht op elkaars lip heeft dat nooit tot trammelant geleid. “Natuurlijk, het is geven en nemen. Maar we zijn erg harmonieus met elkaar. De worsten zijn hier nooit door de tent gevlogen.”

Vorige week belde een vaste klant uit Ermelo. Hij had gehoord dat Beets zijn zaak verkocht had. “Of we wel even 20 leverworsten willen opsturen. Daar hebben we er veel van: vaste klanten die speciaal komen voor onze verse worsten. Onze ambachtelijk gemaakte droge worst bijvoorbeeld. Enorm populair in het westen. Dat kennen ze daar niet.” Het zal voor de meeste mensen in de omgeving wel even schrikken zijn. Na publicatie van dit interview wordt het ineens allemaal heel definitief, denkt June die heel veel lekkerbekken gelukkig maakte met ‘Moekes Hoekje’. Haar zelf bereidde hachee, aspergeschotel en houthakkersschotel waren mateloos populair. “Toen we hier begonnen stond er alleen nasi, bami en lasagne in de vitrine. Ik mag graag lekker koken. Heb inmiddels een boek vol recepten. Onze eigen gerechten hebben de zaak een flinke boost gegeven. Maaltijden in laagjes is mijn specialiteit. Mensen vinden dat handig omdat je het per portie af kunt snijden. Dat lukt niet met kant-en-klaarmaaltijden in een pak.” Geen nood trouwens, voor de liefhebbers van Moekes Hoekje. De nieuwe eigenaar (Vader en zoon Teerling uit Bedum, red.) hebben beloofd door te gaan met de recepten van June.

Het  voelt allemaal nog wat onwerkelijk. Dat straks niks moet en alles mag. Klaas en June durven er op het moment van het interview nog niet aan te denken. Stel dat er alsnog iets tussenkomt. Nog één keer kerststress, nog één keer een dolletje met het personeel, nog één keer Lieve Lita zijn, zoals June het noemt, en daarna is het klaar. “We hebben in al die jaren een band opgebouwd met onze klanten. Er zijn mensen die lief en leed met je delen. Dan ben je een beetje Lieve Lita, van de problemenrubriek in een vrouwenblad. Tuurlijk, dat zullen we zeker missen. We hebben 23 jaar met liefde en plezier gewerkt. Een mooie periode. Maar we kijken nu uit naar de tijd dat we niets meer moeten. Weekend was voor ons alleen zondag. En ook dan ging Klaas altijd nog even langs de zaak. Een borrel met vrienden zat er nooit in. Een avondje bios? Hadden we de fut niet voor. Dat je nu kunt doen wat je zelf leuk vindt zie ik als beloning voor 40 jaar hard werken.” Klaas en June Beets stoppen, maar de rest van het personeel blijft. En dat zal voor veel trouwe klanten een opluchting zijn.